Hoi An

Gistermiddag zijn we met een taxi (er reden geel lokale bussen) naar Hoi An gegaan. Heel apart Hoi An. De oude binnenstad is gedeeltelijk autovrij en we hadden het idee dat we op een soort filmset liepen. De foto’s leken daarentegen net Monet schilderijen. Heel mooi, en als het niet zo toeristisch was misschien wel prachtig! Vrij aggressieve verkopers overal en bij alles wat je koopt wordt je afgezet. Gewoon keihard Nein roepen en dan schrikken ze af 🤣. De Japanse brug was inderdaad wel mooi, een brug gebouw tussen de Chinese en Japanse wijk. Rond 1770. In de Chinese wijk hebben we bij een klein winkeltje waar ze zelf de lampionnen maken een lampion gekocht. De straten met de oude huizen en de lampionnen zijn het mooist! Uiteindelijk hebben we s’avonds een ‘verborgen’ eettentje gevonden waar nauwelijks toeristen kwamen. Daar hebben Milan en ik Cao Lau gegeten. Een lokaal gerecht van bruine noedels met groenten en gezouten hard vlees. Pittig, maar ongelooflijk lekker! Daarbij springrolls van Hoi An. Bij elkaar was dit (voor ons 2-en) ongeveer 3,50€. S’middags hadden we nog wat streetfood genomen ; banana roti. Ha, ha! Soort bananen pannenkoek dus. 

Toen we terugliepen was de stad nog mooier met al die lichtjes van de lampionnen! 

Leuk om dit gezien te hebben!