Tussenfase

Wat heerlijk om even in Quepos ‘bij te komen’. Van zondag tm dinsdag. Wassen even dompelen in het zwembad en buiten barbequen. Heerlijk. Onthou even dat ik ook zo’n wasmachine wil; bijna al onze kleding paste in 1 keer in de trommel en na 1,5 uur was ook alles droog in de droger. Ideaal! 

Quepos hebben we maandag bezocht. Het stadje (dorp eigenlijk) stelt niks voor. Geen leuke winkels (zowieso bijna geen winkels) en geen leuke terrassen. We zaten met ons huisje op de weg naar Manuel Antonio. Dat is 1

weg in de bergen. Alles gaat daarlangs. Ook dus de bussen, taxi’s etc. ook honden, leguanen en voetgangers (zoals wij). Best stijl af en toe. Naar beneden ging wel al was het soms best gevaarlijk. Omhoog was een hele klim en met die warmte goed voor een workout. 

Na Quepos gingen we zo’n 25 km noordwaarts naar ‘bandana beach’ in Perritia. Ook een dorp uit de jaren 70... naar het huisje toe voornamelijk zandwegen. We hoopten maar dat we op de goede weg zaten want we kwamen niemand tegen. Je rijd dan tussen rijen palmbomen door. Kwekerijen voor palmolie, met hier en daar een huisje. Alle huisjes hebben hier trouwens hekken eromheen. Voor gelegenheid inbrekers zeggen ze. Ik vraag me meestal af wat inbrekers daar te Oeken hebben maar gelukkig heb ik me geen 1x onveilig gevoeld. 

Eindelijk kwamen we bijnhet strand waar een handvol Tico’s zaten te hangen. Niet ver daar van daan stond het huis. Ruim, verouderd, open en aan een gigantisch strand met een woeste zee. Niemand op het strand of in de zee. Het zand was donkergrijs. Hier bleven we tm vrijdag de 9e. Alleen de eerste dag regende het de hele dag en dan is er niet veel aan. De tweede dag was gelukkig beter en konden we in de woeste zee zwemmen met een heel sterke stromimg. S’middags nog even shoppen in Perritia... (gaaaaaap). 

Vrijdag vertrokken we nar la fortuna wwaar we 5 nachten blijven. Ik had netjes de route gedownload via google maps dus alles wAs voorbereid. Onderweg bij Jaco nog even gestopt om krokodillen te spotten!

Uiteindelijk reden we de bergen in. Met onze , geen4wielaandrijving, probeerden we de bergen te bedwingen. Alleen wat ik niet in de gaten had was dat de route ons over een onverharde bergpas liet gaan... was wel sneller trouwens... Maar Dim vond het niet zo’n goed idee en hij reed. Dus maar terug naar de verharde weg. Ondanks de warmte daalde de sfeer in de auto naar het vriespunt.. al met al kwamen we rond 4 uur aan bij La Fortuna waar we de vulkaan gaan beOeken, de bronnen, ziplijnen en de hangbruggen(route). Ben benieuwd! 😘