Verhaaltje

Een goed verhaal, of eigenlijk een sprookje, begint bijna altijd met; Er was eens.... 

Er was eens een gezin met 2 ouders en 3 kinderen die op vakantie waren in Costa Rica. Bij toeval zagen ze een ‘finca’ te huur op een onbewoond eiland en besloten ze daar heen te gaan. Met een gehuurde simpele auto reden ze over de bergen van golfo dulce forest parc. Bergaf ging soepel, berg op was spannend of de auto de top zou halen. Maar ze hadden geen haast. De auto’s achter hun dachten daar anders over en raakten soms enigszins  geirriteerd. Op de vooraf afgesproken plek parkeerde ze de auto en liepen met twee rugzakken en eten voor 3 dagen een bergpad af naar beneden om met een gammel bootje de zee op te gaan. Net op dat moment begon het te onweren en te regenen. Maar het gezin liet zich meevoeren met de schipper Adrian naar het onbekende, over zee. In de regen en onweer konden ze nauwelijks zien wat hun bestemming was. De schipper sprak alleen Spaans dus communicatie was nihil. Doorweekt in de boot stevende de schipper op een beboste , voor hun ontoegankelijke, bergwand af. 

Een paar meter voor de rand zagen ze een klein trappetje onder overhangende bomen. De boot werd zo goed als aangemeerd. Alle natte tassen, boodschappen en mensen werden uit de boot bij de kayaks neergelegd. Aan land. Via een glibberig pad welke inmiddels door de regen een rivier was geworden klom het gezin met de schipper naar boven. Een houten finca lag er donker en verscholen in de jungle op hun te wachten. De brulapen en vogels en vleermuizen (maar die hingen nog te slapen) heetten hun welkom. De vleermuizen in de slaapkamer, de brulapen praktisch op het dak en de vogels in de bomen. Met een open huis zullen zij straks de nacht in gaan...

wordt vervolgd.....